പോസ്റ്റുമോർട്ടം ടേബിളിൽ നിന്ന് ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെ വന്നൊരാൾ!

ഇക്കഴിഞ്ഞ മെയ് അഞ്ചിനു കണ്ണൂരിൽ നടന്ന ഖുർ‌ആൻ ലേണിംഗ് സ്കൂൾ പഠിതാക്കളുടെ സംഗമത്തിൽ വെച്ചാണ് ഞാൻ അബ്ദുൽ ജബ്ബാർ എന്ന ഈ അത്ഭുതമനുഷ്യനെ കണ്ടത്. ഞെട്ടലുളവാക്കിയ ഈ മനുഷ്യനെ പരിചയപ്പെടുത്തിത്തന്നത് ബഹുമാന്യനായ എം പി അബ്ദുസ്സമദ് സമദാനി എം എൽ എയാണ്. സംഗമത്തിൽ അതിഥിയായെത്തിയ സമദാനിയുടെ ഫോട്ടോയെടുക്കാൻ ഗസ്റ്റ് റൂമിൽ ചെന്ന് രണ്ടുമൂന്ന് ക്ലിക്കുകൾ കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ജബ്ബാർ സാഹിബ് അങ്ങോട്ട് കടന്നു വന്നത്. അദ്ദേഹം ക്യു എൽ എസ് പഠിതാവൊന്നുമല്ല. സമദാനി അവിടെ എത്തുന്നു എന്നറിഞ്ഞ് അദ്ദേഹത്തെ കാണാനായി വന്നതാണദ്ദേഹം. ‘അസ്സലാമു അലൈക്കും’ എന്ന അഭിവാദനത്തോടെ കടന്നുവന്ന അദ്ദേഹത്തെ പേരുചൊല്ലി തന്നെ സമദാനി പ്രത്യഭിവാദ്യം ചെയ്തു.: ‘വ അലൈക്കുമുസ്സലാം വറഹ്മത്തുല്ലാഹ്... എന്താ ജബ്ബാർ സാഹിബേ സുഖമല്ലേ?’ അവരുടെ കുശലാന്വേഷണങ്ങൾക്കിടയിൽ എന്നെ നോക്കി സമദാനി പറഞ്ഞു:

അബ്ദുൽ ജബ്ബാർ അബ്ദുസ്സമദ് സമദാനിയും ഐ എസ് എം പ്രസിഡന്റ് യുപി യഹ്‌യാഖാനും

“ജബ്ബാർ സാഹിബ് ഒരു അത്ഭുത മനുഷ്യനാണ്, നിങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ കുറിച്ച് മനസിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്.” ഇതു പറഞ്ഞപ്പോഴും ഞാൻ ഇത്രയും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. ഇദ്ദേഹത്തിലെന്ത് അത്ഭുതം എന്നയർഥത്തിൽ ഞാൻ സമദാനിയെ നോക്കിയപ്പോഴാണ് അദ്ദേഹം ബാക്കി പറഞ്ഞത്: “പോസ്റ്റ്മോർട്ടം ടേബിളിൽ നിന്ന് പുനർജ്ജനിച്ച മനുഷ്യനാണിയാൾ!” ഞാൻ ‘ങ്‌ഹേ...’ എന്ന് അറിയാതെ ചോദിച്ചു പോയീ....

തിരക്കുകൾ കഴിഞ്ഞ് അദ്ദേഹത്തെ കാണണമെന്ന് കരുതിയെങ്കിലും തിരക്കുകൾ ഒഴിഞ്ഞൊരു നേരം കിട്ടിയില്ല. ഇടക്കൊരു അഞ്ചുമിനുട്ട് കിട്ടിയപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തെ കണ്ട് നമ്പർ വാങ്ങിവെച്ചു. അന്ന് മുഴുവൻ തിരക്ക് തന്നെയായിരുന്നു. രാത്രി കണ്ണൂരിൽ തന്നെ തങ്ങി. പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അദ്ദേഹത്തെ വിളിച്ചു ഞാൻ സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ അദ്ദേഹം എന്നെ കാണാൻ അങ്ങോട്ട് വരണമോ എന്നായി. വേണ്ട, ഫോണിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു. മുഖവുരയില്ലാതെ ഞാൻ ചോദിച്ചു:

“അല്ലാ... ജബ്ബാർക്ക പോസ്റ്റുമോർട്ടം ടേബിളിലേക്ക് എത്തിയത് എങ്ങനെയായിരുന്നു?” അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു തുടങ്ങി: “ദുബായിലെ ജി ഐ സി കമ്പനിയിൽ ടെക്നീഷ്യനായി ജോലി ലഭിച്ച് 11 മാസം കഴിഞ്ഞ് ലഭിച്ച ആദ്യ അവധിക്ക് നാട്ടിൽ വന്ന് തിരികെ പോകുമ്പോഴുണ്ടായ ഒരു ബസപകടം, അതാണെന്റെ ജീവിതം ഇങ്ങനെയാക്കിയത്. 1973 ജനുവരി 31 ആയിരുന്നു ഞാൻ മരണത്തെ മുഖാമുഖം കണ്ട ദിനം.”

മംഗലാപുലരം-ബോംബെ ബസ്യാത്രക്കിടെയായിരുന്നു, കൊച്ചി കുണ്ടശേരി ബംഗ്ലാവിൽ മുഹമ്മദ് കോയയുടെ പത്തുമക്കളിൽ ആറാമനായ അബ്ദുൽ ജബ്ബാറിന്റെ ‘മരണ’ത്തിനിടയാക്കിയ അപകടം. അവധിക്കു ശേഷം ദുബായിലേക്കു പോകാനായിരുന്നു മുംബൈ യാത്ര. ട്രൈൻ ജനുവരി 30നു മംഗലാപുരത്തെത്തിയപ്പോഴേക്ക് ഒന്നര മണിക്കൂർ വൈകിയിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിനു പോകേണ്ടിയിരുന്ന ബസ് പുറപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഇനി അന്ന് മുംബൈയിലേക്ക് ബസുമില്ല. ടാക്സിയെടുത്ത് പിന്നാലെ വിട്ടു. വഴിയിൽ പെട്രോൾ പമ്പിൽ നിർത്തിയിരുന്ന ബസിൽ കയറിപ്പറ്റി. അകത്ത് ഇരിക്കാൻ ഇടമില്ല. എങ്ങനെയും പോയേ പറ്റൂ... വിമാനം വിട്ടു പോയാൽ ടാക്സിയെടുത്ത് പോകാനും പറ്റില്ലല്ലോ! ഒടുവിൽ ഡ്രൈവറുടെ ക്യാബിനിൽ താൽക്കാലിക ഇരിപ്പിടമൊരുങ്ങി. പിറ്റേന്നു രാവിലെ എട്ടരക്കായിരുന്നു അപകടം. ബസ്, പൂനെയ്ക്കു സമീപം കരാഡ് എത്തിയിരുന്നു. എതിരെ വന്ന ലോറിയുമായി ബസ് കൂട്ടിയിടിച്ചു. ആ അപകടത്തിനും, ബോധം തെളിയുന്നതിനും ഇടയിലായിരുന്നു വിധിനിർണായകമായ പോസ്റ്റുമോർട്ട ശ്രമം!

അബ്ദുൽ ജബ്ബാർ

അപകടത്തിൽ മൂന്നു പേർ മരിച്ചു. ‘മരിച്ച’ മൂന്നാമനായ ജബ്ബാറിനെ മഹാരാഷ്ട്രയിലെ സാംഗ്ലി ജില്ലയിൽ മിറാജ് മെഡിക്കൽ സെന്ററിലെ വാൻലെസ് ആശുപത്രിയിൽ എത്തിച്ചു. ഇടതു പല്ലുകളെല്ലാം തകർന്നു പോയിരുന്നു. അതുമൂലം ഒരുപാട് രക്തമൊഴുകി. ആശുപത്രിയിലെത്തിയപ്പോൾ പൾസ് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അതാണ് ‘മരണ’കാരണം. പോസ്റ്റുമോർട്ടത്തിനു മുമ്പായി ശീതീകരിച്ച മുറിയിൽ കിടത്തി. പാസ്പോർട്ടിൽ നിന്നു ലഭിച്ച വിലാസത്തിൽ പോലീസ് ‘മരണവിവരം’ നാട്ടിൽ ബന്ധുക്കളെ അറിയിച്ചു. അതുപ്രകാരം ജ്യേഷ്ഠൻ മജീദും ഭാര്യാ സഹോദരൻ അബ്ദുല്ലയും വിമാനത്തിൽ മുംബൈയിലും വൈകാതെ ആശുപത്രിയിലുമെത്തി. ‘ബോഡി ഏറ്റുവാങ്ങാൻ’ അവർ പുറത്തു കാത്തു നിൽക്കെ, അകത്തു പോസ്റ്റുമോർട്ടത്തിനു തുടക്കമായി... ചുറ്റികകൊണ്ടുള്ള ആദ്യപ്രഹരം. തലയോട്ടിയുടെ ഇടതുവശത്ത് ആ അടയാളം ഇന്നുമുണ്ട് നെറ്റിയിൽ! ആ സമയം ഇടതു കൈവിരൽ അനങ്ങിയത് ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടതോടെ പോസ്റ്റ്മോർട്ടം അവസാനിക്കുകയും ചെയ്തു.

ക്ഷണ നേരംകൊണ്ട് അടിയന്തിര ചികിത്സ. പ്രഹരമേറ്റഭാഗം തുന്നിക്കെട്ടി. എന്നാൽ പ്രഹരത്തിൽ തലച്ചോറിലേക്കുള്ള മൂന്നാം ഞെരമ്പ് (നെർവ്‌ നമ്പർ ത്രീ) പൊട്ടി. ഇത് ഇടതു കണ്ണിന്റെ കാഴ്ചശക്തിയില്ലാതാക്കി. കണ്ണിമ ഉയർന്നു നിൽക്കാനുള്ള ശേഷിയില്ലാതായി.

സാധാരണ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെയെത്താൻ ആറുമാസം വേണ്ടിവന്നു ജബ്ബാർ സാഹിബിന്. ചുറ്റികപ്രഹരത്താൽ മൂന്നാം ഞെരമ്പ് തകർന്നെങ്കിലും മറ്റു നാഡീസംബന്ധമായ പ്രശ്നങ്ങളൊന്നുമില്ല എന്ന് സർജനായ ഡോ. മാത്യൂ ഒപ്പിട്ട വിടുതൽ സർട്ടിഫിക്കറ്റിൽ പറയുന്നു. കണ്ണിന്റെ പ്രശ്നം സാവധാനം മാറുമെന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും നാല്പത് വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറവും അതങ്ങനെത്തന്നെ! 1973 ഫെബ്രുവരി 14ന് വാൻലെസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്ത് കൊച്ചിയിലേക്ക്.

കൊച്ചി സ്വദേശിയാണെങ്കിലും ജബ്ബാർ സാഹിബ് ഇപ്പോൾ താമസിക്കുന്നത് ഭാര്യക്കും മക്കൾക്കും ഒപ്പം ഭാര്യയുടെ ജന്മദേശമായ മാഹിയിലാണ്. മൂന്നു മക്കളാണിവർക്ക്. അപകടമുണ്ടാകുമ്പോൾ ജബ്ബാർക്കാക്ക് 32 വയസായിരുന്നു. അന്ന് ഇളയ മകന് ഒന്നര വയസ്. ഇന്ന് ആ മകൻ പണിത വീട്ടിലാണ് ജബ്ബാർ സാഹിബ് കഴിയുന്നത്.

അബ്ദുൽ ജബ്ബാർ